ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ဳိးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဘူးၾကလိိမ့္မယ္
ထင္ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕ စကားနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အဆံုးအမေလး တစ္ခုပါ။
“စကား (၆) ခြန္း ၊ လူ၌ထြန္း ၊ (၄) ခြန္းကိုေရွာင္ ၊
(၂) ခြန္းေဆာင္” တဲ့။ တခ်ဳိ႕ကလည္း (၄) ခြန္းကိုပယ္ ၊
(၂) ခြန္းထယ္” တဲ့ ။ ကာရံ ညီေအာင္ ညႇိၾကတာပါဘဲ။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ စကား (၆) ခြန္းမွာ
(၄) ခြန္းကို မေျပာနဲ႕၊ အက်ဳိးမရွိဘူး ၊ (၂) ခြန္းသာ ေျပာၾကလို႕ ဗုဒၶဘုရားရွင္
ဆိုဆံုးမခဲ့တဲ့ စကားပါ။
ဘုရားရွင္ဟာ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဘုရားအျဖစ္သို႕ ေရာက္ေတာ္ မူသည့္
အခ်ိန္ကေန ပရိနိဗၺာန္ ျပဳသည့္တိုင္ေအာင္ စကား (၆) ခြန္းအနက္ ပယ္ရမယ့္ (၄)ခြန္းကို
လံုး၀မေျပာခဲ့ဘဲ က်န္တဲ့ (၂)ခြန္းကိုသာ တစ္သက္တာပတ္လံုး “ေဆာင္”
သြားခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ စကားႀကီး (၆) ခြန္းကေတာ့ -
(၁) ဟုတ္မွန္ျခင္း / မဟုတ္မွန္ျခင္း (၂)
အက်ဳိးရွိျခင္း / အက်ဳိးမရွိျခင္း (၃) အေျပာခံရသူ ႏွစ္သက္ျခင္း / မႏွစ္သက္ျခင္း
(၃)မ်ဳိးအေပၚမွာ အေျခခံပါတယ္။
တြဲစပ္လိုက္ေတာ့ – စကားတစ္ခုဟာ
(၁) ဟုတ္မွန္ျခင္းမရွိ ၊ အက်ဳိးလည္းမရွိ ၊
အေျပာခံရသူလည္း မႀကိဳက္တာက တစ္ခု။
(၂) ဟုတ္မွန္ျခင္းမရွိ ၊ အက်ဳိးလည္းမရွိ ၊
အေျပာခံသူကေတာ့ ႀကိဳက္တာက တစ္ခု။
(၃) ဟုတ္မွန္တယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ အက်ဳိးမရွိ ၊
အေျပာခံရသူလည္း မႀကိဳက္တာက တစ္ခု။
(၄) ဟုတ္မွန္တယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ အက်ဳိးမရွိ ၊
အေျပာခံရသူကေတာ့ ႀကိဳက္တယ္က တစ္ခု။
(၅) ဟုတ္မွန္တယ္ ၊ အက်ဳိးလည္း ရွိတယ္ ၊
အေျပာခံရသူကလည္း ႀကိဳက္တယ္က တစ္ခု။
(၆) ဟုတ္မွန္တယ္ ၊ အက်ဳိးလည္း ရွိတယ္ ၊
အေျပာခံရသူကေတာ့ မႀကိဳက္ျပန္ဘူး က တစ္ခု။
ဒီေတာ့ ဒီစကားေလးေတြကို ျပန္ခ်ဲ႕ၾကည့္ရေအာင္ ။
နံပါတ္ (၁)စကားက “မဟုတ္၊ အက်ဳိးမရွိ
၊ မႀကိဳက္” တဲ့ စကား။ ဘယ္လိုမ်ဳိးလဲ ဆိုေတာ့ လူတစ္ေယာက္(သို႔)
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကို မဟုတ္မမွန္ လုပ္ႀကံအပုပ္ခ်တဲ့ စကား၊ ဆဲေရးတိုင္းထြာတဲ့
စကားမ်ဳိးေပါ႕။ ယေန႔ အင္တာနက္ လူမႈေရး၀က္ဆိုဒ္ေတြ ၊ သတင္းဆိုဒ္ေတြရဲ႕ ကြန္းမန္႕ေတြ
မွာ အမ်ားဆံုးေတြ႕ေနရတဲ့ စကားပါ။ တကယ္ တရားေတာ္နဲ႕ ေျပာရရင္ အင္မတန္ အျပစ္ႀကီးတဲ့
စကားေတြပါ။ ဘုရား မႀကိဳက္ဆံုးစကား ၊ အပယ္ငရဲကို လားမယ့္ စကားေတြပါ။
လံုး၀ေရွာင္သင့္ပါတယ္။
နံပါတ္ (၂) စကားက “မဟုတ္၊ အက်ဳိးမရွိ
၊ ႀကိဳက္” တဲ့ စကား။ မဟုတ္တာေတြ လုပ္ေနတဲ့လူကို မဟုတ္တာလုပ္မွန္း
သိပါရက္နဲ႕ သူ႕ဆီက အက်ဳိးရလိုမႈေၾကာင့္ ေျမႇာက္ပင့္ ၊ ေဖာ္လံဖားၿပီး
ေျပာတဲ့စကားမ်ဳိးပါ။ ဘယ္လိုမွမေကာင္းပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားကို
ကိုယ္ျပန္မေလးစားႏိုင္ေတာ့တဲ့ စကားပါ။ အြန္လိုင္းေတြ ေပၚမွာ လူႀကိဳက္မ်ားေစမယ့္
မုသာ၀ါဒ စကားလံုးေတြ ၊ လုပ္ႀကံဖန္တီးထားတဲ့ ရုပ္ပံုေတြ ေဖာ္ျပၿပီး ကိုယ့္နာမည္
ေက်ာ္ၾကားမႈ ကို လုပ္ေနသူေတြလည္း ပါပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့ စကားပါေနာ္။
နံပါတ္ (၃) စကားက “ဟုတ္တယ္၊
အက်ဳိးမရွိ ၊ မႀကိဳက္” တဲ့ စကား။ ဥပမာ – အရမ္းပိန္တဲ့သူတစ္ေယာက္ “သိပ္
ပိန္တာဘဲေနာ္။ က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူးလား” လို႕ ေျပာရင္အေျပာခံရသူက မႀကိဳက္ပါဘူး။
ဒီအတိုင္း အရမ္း၀ တဲ့သူတစ္ေယာက္ကိုလည္း “သိပ္၀တာဘဲေနာ္” ေျပာၾကည့္ ၊ မႀကိဳက္ပါ။
မမွန္ဘူးလားဆိုေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေျပာလိုက္လို႕ ခ်က္ျခင္း ပိန္ရာက
၀မလာသလို၊ ၀ရာကလည္း ပိန္မသြားပါဘူး။ အက်ဳိးမရွိဘူးေပါ႕။ ဒီစကားမ်ဳိးကေတာ့
အလိုက္မသိတတ္သူ ၊ ပါးနပ္လိမၼာမႈ မရွိသူေတြ ေျပာေလ့ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ အျပစ္ေတာ့
သိပ္မႀကီးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အက်ဳိးမရွိလို႕ ဘုရားမႀကိဳက္ပါဘူး။
နံပါတ္ (၄) စကားက – “ဟုတ္တယ္၊
အက်ဳိးမရွိ ၊ ႀကိဳက္တယ္” ဆိုတဲ့ စကား။ ဒီစကားက နည္းနည္း ရွင္းျပဖို႕
ခက္ပါတယ္။ လူ႕ေလာကထဲက ခ်ီးမြမ္းစကားေတြပါဘဲ။ အေျမႇာက္အပင့္ေတြလည္း ပါႏိုင္ပါတယ္။
လွပ ေခ်ာေမာတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို သိပ္ေခ်ာတာဘဲ လို႕ ေျပာရင္ ႀကိဳက္ပါတယ္။
မွန္ေနတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားေၾကာင့္ အလွမာန ပိုတက္လာႏိုင္ၿပီး “အိုျခင္း ၊
နာျခင္း ၊ ေသျခင္း” ဆိုတဲ့ အမွန္တရားေတြနဲ႕ အလွမ္းကြာသြားႏိုင္လို႕ ဘုရား၊
ရဟႏၲာတို႕က မႀကိဳက္ပါဘူး။ လူ႕ေလာကထဲမွာ အျပစ္သိပ္ မရွိေပမယ့္ နိဗၺာန္နဲ႕
အလွမ္းေ၀းတဲ့ စကားေတြျဖစ္လို႕ ဘုရား ၊ ရဟႏၲာေတြ ပယ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
နံပါတ္ (၅) စကားက – “ဟုတ္တယ္ ၊
အက်ဳိးရွိတယ္ ၊ ႀကိဳက္တယ္” ဆိုတဲ့ စကား။ ဒါကေတာ့ အေကာင္းတကာ့ အေကာင္း ဆံုး
စကားမို႕ ရွင္းျပဖို႕ လိုမယ္ မထင္ပါဘူး။ ေလာကီေရာ ၊ ေလာကုတၱရာမွာပါ အက်ဳိးမ်ားတဲ့
စကားမ်ဳိးပါ။ ဗုဒၶဟာ သူ ပြင့္ေတာ္မူစဥ္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး အမ်ားဆံုးေျပာသြားတဲ့
စကားပါ။ ဗုဒၶရဲ႕ တရားေတာ္ေတြ မွန္သမွ် ဒီစကားေတြပါဘဲ။ ဒီလို စကားမ်ဳိးကိုသာ
ေျပာၾကမယ္ဆိုရင္ ကမၻာေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး ေအးခ်မ္းသာယာေန ပါလိမ့္မယ္။
နံပါတ္ (၆) စကားက - “ဟုတ္တယ္ ၊
အက်ဳိးရွိတယ္ ၊ မႀကိဳက္” ဆိုတဲ့ စကား။ ဒါကေတာ့ ဥပမာ ေပးရလြယ္ပါတယ္။ မိဘ
ဆရာသမားေတြက သားသမီးေတြ ၊ တပည့္ေတြကို မေကာင္းတာ မလုပ္ၾကဖို႕ တားျမစ္တဲ့
စကားမ်ဳိး။ လူငယ္ေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ခ်င္တဲ့ သဘာ၀ေၾကာင့္ မႀကိဳက္ဘူး။ ဒါေပမယ္
့အက်ဳိးရွိတဲ့ စကားေတြျဖစ္တယ္။ ဒီလို စကားမ်ဳိးကေတာ့ ကိုယ့္ကို မုန္းမယ္ဆိုလည္း
ေျပာရမွာဘဲ။ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဆိုဆံုးမလို႕ မလြယ္တဲ့ ရဟန္းတစ္ခ်ဳိ႕ကို ဒီလို
စကားမ်ဳိးနဲ႕ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရႈတ္ခ် ေျပာတာေတြ ရွိပါတယ္။ သူတို႕
အကၽြတ္တရားရေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႕ပါ။
ဒါကေတာ့ ဒီေခတ္မွာ စာဖတ္နည္းသြားတဲ့ လူငယ္ေတြ အတြက္ ဗဟုသုတေလး
တစ္ခုပါ။ လူလတ္ ၊ လူႀကီး ပိုင္း အေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဘူး သိဘူး သူမ်ားပါတယ္။ အခုလို အင္တာနက္ေခတ္ ၊ သတင္းေခတ္မွာ လူငယ္ေတြ ေဖ႔စ္ဘုတ္ေပၚမွာ
ေျပာေနၾကတာေတြ ၊ သတင္း၀က္ဆိုဒ္ေတြရဲ႕ ကြန္းမန္႕ထဲမွာ ေျပာေနၾကတာေတြ ဟာ ေရွာင္ရမယ့္
စကား (၄)ခြန္းသာ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ေနၿပီး ေဆာင္ရမယ့္ စကား (၂)ခြန္းကေတာ့ သိပ္ကို
နည္းေနတာကို သတိျပဳမိလို႕ ဒီေဆာင္းပါးေလးကို ေရးမိလိုက္ပါတယ္။
ကိုယ့္ စကားတစ္ခြန္းရဲ႕ အတိုင္းအထြာ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈကို
ခ်ိန္ဆၿပီးမွ ေရးသင့္ ေျပာသင့္ၾကပါတယ္။ အဓိက အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ “ဟုတ္လည္း မဟုတ္ ၊ အက်ဳိးလည္း မရွိ” တဲ့ စကားကို
မေျပာၾကဖို႕ တိုက္တြန္း ခ်င္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျပႆနာတစ္ခုက တစ္ခ်ဳိ႕ လူငယ္ေတြမွာ အသက္ငယ္ေသးျခင္း ၊
ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳ နည္းလြန္းျခင္း ၊ လူငယ္ပီပီ စိတ္ဆတ္ ေသြးဆူလြယ္ျခင္းတို႕ေၾကာင့္ “ဟုတ္ပင္ ဟုတ္ျငားေသာ္လည္း” အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ အတိုင္းအတာကို
ခ်ိန္ဆႏို္င္ျခင္း မရွိတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ၾကားသမွ်
ျမင္သမွ်အေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္ႏိုင္မႈကို မခ်ိန္ဆေတာ့ဘဲ စိတ္အားထက္သန္စြာ
ေျပာဆိုေ၀ဖန္မႈ ၊ မိမိတို႕ ခံစားခ်က္မ်ားကို တစ္ဦး ႏွင့္ တစ္ဦး အလြယ္တကူ
ျဖန္႕ေ၀မႈမ်ား ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္တြင္းမွာ မျဖစ္သင့္တဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေနတာကို
ေတြ႕ေနရေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ “ၾသ၀ါဒ”
ကို ကိုးကားထားတဲ့ ဒီေဆာင္းပါးေလးနဲ႕ လူငယ္မ်ား အသိဉာဏ္ျမင့္မားႏို္င္ၾကေစရန္
၊ လူႀကီးမ်ားလည္း စိတ္ထား ျမင့္ျမတ္ႏိုင္ၾက ပါေစရန္ ေရးသားလိုက္ရျခင္း
ျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။
ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသား အားလံုး ေကာင္းေသာစကား၊
အက်ဳိးရွိေသာ စကားကို ဆိုႏိုင္ၾကပါေစကုန္ေသာ္။
No comments:
Post a Comment